ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ညေကာင္းကင္

...ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ညေကာင္းကင္...


၁၊၂၊၃၊၄၊၅၊......
ၾကယ္ေတြကို တစ္ခုစီေရတြက္ကာ
အဆံုးမရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးကို မ်က္ႏွာမူလို႕
ပူေလာင္တဲ့ေႏြရာသီညမွာ
သစ္ပင္ေအာက္ကမ်က္ခင္းေပၚ ေက်ာျပင္ခင္းထားမိတယ္။

တစ္ကိုယ္တည္း လမင္းၾကီးကေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းကို တြန္႕ေကြးလို႕ ျပံဳးေနေလရဲ႕။
သစ္ရြက္ေလးေတြ ေပ်ာ္ျမဴးေအာင္
ေလေျပေလးက ညင္ညင္ေလး တိုက္ခတ္ေနေသးတယ္။

သစ္ပင္ေအာက္က ေကာင္ေလးကေတာ့
လမင္းၾကီးလို လိုက္ကာျပံဳးႏိုင္ေပမယ့္
သစ္ရြက္ေလးေတြလို မေပ်ာ္ျမဴးႏိုင္ရွာဘူး
မ်က္၀န္းမွာေတာ့ ၾကယ္ေရာင္ေလးေတြလို လက္ေနေပမယ့္
သိတ္မၾကာဘူး ေၾကြက်လို႕ ေျမခ ကုန္ေလရဲ႕ (ၾကယ္ေလးေတြလို မျမဲႏိုင္ျပန္ဘူးေလ)။

ေကာင္းကင္ၾကီးကို တိုင္တည္ေနေလသလား
တခ်က္ တခ်က္ ရိႈက္သံေလးထြက္လာတယ္
(သို႕) ေလညင္းေတြကို ရင္ဖြင့္ေလသလား
ေလတိုးသံက ျပင္းထန္လာတယ္
(သို႕) အခ်စ္မရွိတဲ့ တကိုယ္တည္းလမင္းၾကီးကို အားက်ေလသလား
သူလည္း ႏႈတ္ခမ္းေလး ေကြးေနေအာင္ျပံဳးထားတယ္
ဒါမွမဟုတ္ ၾကယ္ေလးေတြကို အျပစ္တင္ေနသလား
အေရာင္တလက္လက္နဲ႕ မ်က္၀န္းကၾကယ္ေလးေတြ ခဏခဏ ေၾကြက်ေနေလရဲ႕။

...ပါးစပ္ကေတာ့ တဖြဖြနဲ႕....
...အခ်စ္က ရက္စက္တတ္သလား...တဲ့ေလ...







ကဗ်ာသစ္ေလးပါ လိုအပ္တာေလးရွိရင္ သိပါရေစေနာ္...

May, 28th 2007
ေက်းဇူးတင္လ်က္